- mertebe
- (A.)[ ﻪﺒﺕﺮﻡ ]1. derece.2. miktar.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
mertebe
Look at other dictionaries:
mertebe — is., Ar. mertebe 1) Aşama, derece, rütbe Bu sanatkârı bir yarım ilah mertebesine yükselten ne kuvvet ne de hususiyettir. A. Ş. Hisar 2) Evre, safha Birleşik Sözler mümkün mertebe … Çağatay Osmanlı Sözlük
MERTEBE-İ ÂLİYE — Yüksek derece, âli mertebe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERTEBE — Derece. Basamak. Rütbe. Pâye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERTEBE-İ BÂLÂ — Üst derece … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERTEBE-İ KUSVÂ — En son derece … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mümkün mertebe — zf. Olabildiğince, yapabildiği kadar İçinin sıkıntısını ondan mümkün mertebe gizlemeye çalışarak, dereden tepeden konuşarak oyalandı. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
ATEBE-İ FELEK-MERTEBE — Osmanlı Padişahlarının sarayı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kuram — mertebe, aşama; sırasına göre. I, 413 § kuram kişiler; sankı hakanın yanında oturur gibi sırayla oturmuş olan kimseler I, 413 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
HIZZET — Mertebe, menzile, derece … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fele fele — derece derece, mertebe mertebe … Çağatay Osmanlı Sözlük
